Zbigniew Cybulski zginął tragicznie u szczytu sławy, przez lata zmagał się z uzależnieniem. „Potrafił być potworem”
W latach 50. Zbigniew Cybulski rozkochał w sobie miliony, jednak mało kto zdawał sobie sprawę, w jak mrocznej żył rzeczywistości. Zanim zginął tragiczną śmiercią, latami zmagał się z demonami uzależnienia. We wspomnieniach bliskich współpracowników wcale nie figurował, jako amant z ekranu.
Ciężko dziś mówić o nim inaczej niż jako o ikonie powojennego kina. Przecież to właśnie on, dzięki roli w produkcji Andrzeja Wajdy „Popiół i diament” kształtował trendy w kulturze i modzie przełomu lat 50. i 60. W publikacji „Alkoholowe dzieje Polski. Czasy PRL-u” Jerzy Besala ukazuje mało znane oblicze Zbigniewa Cybulskiego.
Zbigniew Cybulski walczył, lecz nie na wojnie. Najbliższego sojusznika znalazł w butelce
„Salto”, „Rękopis znaleziony w Saragossie”, „Ósmy dzień tygodnia”, a wreszcie „Popiół i diament” – widzowie wzdychali do ekranu, kiedy pojawiał się na nim Zbigniew Cybulski. Wielu z nich porównywało aktora do amerykańskiego gwiazdora Jamesa Deana. Nie da się ukryć, że Polak porywał tłumy swoją charyzmą, urodą i talentem aktorskim.
Mało kto jednak wie, że za zamkniętymi drzwiami artysta zmagał się z poważnym uzależnieniem i każdego dnia walczył z nałogiem . Osoby z jego bliskiego otoczenia twierdziły, że właśnie w ten sposób usiłował poradzić sobie, gdy jego życie nie spełniało jego oczekiwań.
Zbigniew Cybulski był idealistą, a do tego cierpiał na kompleks pokolenia, które chciało być bohaterami, a spóźniło się na wojnę, co potwierdza podczas jednej z rozmów Agnieszka Osiecka. Do rozpoczęcia uzależnienia przyczynił się również fakt, że aktor dzięki alkoholowi lepiej radził sobie w pracy i pokonywał na scenie wrodzoną nieśmiałość.
-Nie znosił szarości, anonimowości. Myślę, że dlatego pił. Podejrzewam zresztą, że był bardzo nieśmiały. Chciał się rozluźnić, ośmielić, dodać sobie odwagi – wyznała aktorka Iga Cembrzyńska.
Zbigniew Cybulski bohaterem książki „Alkoholowe dzieje Polski. Czasy PRL-u”
Jerzy Besala postanowił opisać walkę z uzależnieniem polskiej legendy kina lat pięćdziesiątych w swojej książce . „Alkoholowe dzieje Polski. Czasy PRL-u” opowiadają o losach nie tylko Zbigniewa Cybulskiego, ale również znanego z roli Rzeckiego w „Lalce” albo prowadzenia show „Miś z okienka” – Bronisława Pawlika oraz tragicznie zmarłego Bogumiła Kobieli.
To właśnie dzięki tej lekturze dowiadujemy się o mrocznych sekretach odtwórcy roli Maćka Chełmickiego w „Popiele i diamencie”. Wiemy, że artysta nie nadawał się do życia rodzinnego, a swoje smutki i poczucie niezadowolenia z otaczającej go rzeczywistości topił w alkoholu, o czym wiedziała spora część środowiska artystycznego.
-Reżyserzy mieli z nim coraz więcej kłopotów: po popijawie stawiał na przykład miednicę z wodą koło łóżka i kiedy się do niego dobijano, aby wyszedł do charakteryzacji lub na plan filmowy, poruszał wodę w misce, mówiąc, że już się myje, po czym dalej odsypiał swoje kace – czytamy w książce Jerzego Besala.
Z upływem lat Zbigniew Cybulski zmienił się z przystojnego amanta w podstarzałego mężczyznę. Dużą rolę odegrał w tym alkohol, który wyzwalał z artysty najgorsze cechy.
-Potrafił być potworem, zwłaszcza w ostatnim okresie – opowiadał Ronikier.
Aktor zmarł tragicznie 8 stycznia 1967 roku, kiedy wbiegł na trzeci peron wrocławskiego Dworca Głównego. Spóźniony gwiazdor usiłował wbiec jeszcze do odjeżdżającego pociągu, ale próba ta skończyła się wpadnięciem pod wagon maszyny. Mimo starań lekarzy nie udało się go uratować. Andrzej Wajda postanowił uhonorować go filmem „Wszystko na sprzedaż”.
Artykuły polecane przez redakcję Lelum:
- Żadne operacje plastyczne, jest lepszy sposób. 60-latka może wyglądać na 35 lat
- Na co pomaga neo-angin? Sprawdź
- Rutkowski wiedział, że Jelonek nie wygra „Tańca z Gwiazdami”. „Stacja miałaby problem”
